معنی ضریب هوشی | جدول یاب

حل جدول

ضریب هوشی

آی کیو

بی هوشی

بی ادراکی، بی فراستی، بی هوش بودن

تیز هوشی

دها، ذکا

فرهنگ عمید

ضریب

عددی که نشان‌دهندۀ مقدار خاصیت یا مشخصه‌ای است،
(ریاضی) عاملی عددی که قبل از یک کمیت مجهول در یک جملۀ جبری قرار می‌گیرد: در عبارت y١4 + ٢x٣y٧ + ٢x4، ضریب ٢x ، 4 است، ‌ ضریب ‌٢x٣y ، ٧ است، ‌ و ضریب y ، ١4 است،

لغت نامه دهخدا

ضریب

ضریب. [ض ُ رَ] (اِخ) ابن نقیر (یا نفیر) ابن سُمیر مکنی به ابوالسلیل. صحابی است. (منتهی الارب).

ضریب. [ض َ] (ع ص، اِ) مانند. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). مثل. (منتهی الارب). نظیر: ضریر ما له فی العلوم نظیر و طبیب ما له فی الازمنه الغابره ضریب. (خلاصه الاثر بدیعی). || نوع. || زده شده. || صفت از هر چیزی. || نیک زننده. || سَر. (منتهی الارب). رأس. || امین تیر قمار. (منتهی الارب). || زننده ٔ تیر قداح. || نام تیر سوم از تیرهای قمار. || شیری که از چند ناقه در یک شیردوشه دوشیده شود. || بهره. || شکم مردم. || برف. (منتهی الارب). ثلج. (فهرست مخزن الادویه). || پشک. (منتهی الارب). شب نم. جَلید. سقیط. صَقیع. (فهرست مخزن الادویه). || شیر سخت ترش یا شیر پاره پاره شده. (منتهی الارب). شیر بریده. || (اصطلاح حساب) عددی است که پیش از کمیتی قرار دهند برای ضرب کردن در وی. ارزش و قدر نسبی که بهر یک از مواد امتحانی داده می شود.

آشفته هوشی

آشفته هوشی. [ش ُ ت َ / ت ِ] (حامص مرکب) پریشان حواسی.

فرهنگ معین

ضریب

شکل، نوع، مانند، همتا، جمع ضرایب، حروف یا اعداد ثابتی که پیش از یک عبارت جبری نوشته می شود و باید در آن ضرب شود، کمیتی که ویژگی خاصی از یک ماده یا دستگاه را نشان می دهد و مقدار آن در شرایط معین ثابت است. [خوانش: (ضَ) [ع.] (اِ.)]